Το ημερολόγιο έδειχνε 15/10/1021. Ο άρχοντας Χατζηεμμανουήλ, ήταν ο επίσημος αντιπρόσωπος της Καρύστου και η κόρη του βασίλισσα Χαρτζάννα, είχε ένα συμβολικό, διακοσμητικό τίτλο και τίποτα περισσότερο. Για την Κάρυστο όμως και κυρίως για τους κατοίκους και των δύο πλευρών της Όχης, ήταν η πραγματική βασίλισσα τους.
Ο αυτοκράτορας, έδωσε χρυσόβουλο στο Χατζηεμμανουήλ, ότι η κόρη του Χαρτζάννα, η επιλεγόμενη βασίλισσα, ήταν επίσημα πλέον βασίλισσα της Καρύστου. Η Χαρτζάννα ήταν αντικαταστάτρια του Χατζηεμμανουήλ και συγχρόνως διάδοχος του, σε περίπτωση που αυτός θα ήθελε να παραιτηθεί ή λόγω θανάτου, χωρίς να χάσει τον τίτλο της βασίλισσας, ένα τίτλο που της τον έδωσε ο ίδιος ο λαός της Καρύστου.
Ο άρχοντας Χατζηεμμανουήλ ήταν πολύ ευχαριστημένος από τη συνάντηση με τον αυτοκράτορα Βασίλειο το Β!, το δοξασμένο στρατιώτη που όλοι τον ήξεραν σαν Βασίλειο Βουλγαροκτόνο. Ο αυτοκράτορας την εποχή αυτή ήταν πλέον μεγάλος στην ηλικία, αλλά όλοι του έτρεφαν μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό.
Ο αυτοκράτορας παρόλο που είχε κάποιες πληροφορίες για την προηγούμενη ιστορία του Χατζηεμμανουήλ, δεν ανακαίνισε ποτέ το θέμα αυτό, διότι ήταν απόλυτα ευχαριστημένος με τον τοποτηρητή του, όλα αυτά τα χρόνια. Η ικανοποίηση του αυτοκράτορα από την πολιτεία του τοποτηρητή του, έβγαινε και από τις πληροφορίες των κατασκόπων που είχε στην Κάρυστο και του μετέφεραν την αγάπη των κατοίκων της Καρύστου για τον τοποτηρητή και τη λατρεία που είχαν για την κόρη του. Ο έξυπνος γέρο-αυτοκράτορας, αδιαφορούσε για τον προηγούμενο βίο του τοποτηρητή του, μιας και ο ίδιος ήταν σκληρός στρατιώτης και τον ενδιέφερε μόνο το αποτέλεσμα και στην περίπτωση του άρχοντα Χατζηεμμανουήλ, ήταν, ότι καλύτερο.
Ο Χατζηεμμανουήλ από το περιβάλλον του παλατιού, έμαθε ότι ο Δεσπότης (ανώτατος άρχοντας) Μανουήλ - Μιχαήλ της Ηπείρου ήταν πολύ άρρωστος, είχε αποσυρθεί στο αρχοντικό του στο Βόσπορο και από στιγμή σε στιγμή θα πέθαινε.
Η προκήρυξη εναντίον του Νοράν είχε πλέον αποσυρθεί για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι όταν ίσχυσε, για τα δύο πρώτα χρόνια δεν έδωσε κανένα αποτέλεσμα και ο δεύτερος ήταν ότι και ο ίδιος ο Μιχαήλ ήθελε κατά κάποιο τρόπο να αποσιωπηθεί η ιστορία με τη νόθα κόρη του, για λόγους ηθικής της εποχής.
Ο Χατζηεμμανουήλ κάθισε ακόμη δύο ημέρες στην Κωνσταντινούπολη για να ξεκουραστεί και αυτός και οι άνδρες του, από το δύσκολο ταξίδι που είχαν κατά τον ερχομό τους. Την τρίτη ημέρα σήκωσε πανιά για την Κάρυστο περισσότερο ευχαριστημένος από την επίσκεψη του στον αυτοκράτορα από ό,τι περίμενε.
Το ταξίδι του στην επιστροφή, ήταν καλύτερο από το ταξίδι προς το Βυζάντιο γιατί ο καιρός είχε κοπάσει και σε τέσσερις ημέρες τα καράβια του έμπαιναν στον όρμο της Καρύστου. Μόλις έφτασε στην Κάρυστο ο άρχοντας Χατζηεμμανουήλ ο λαός της Καρύστου είχε μαζευτεί στην παραλία για να τον υποδεχτεί.
Όταν η βάρκα που τον μετέφερε έδεσε στην ακρογιαλιά, ο Χατζηεμμανουήλ βγήκε με ύφος θριαμβευτού και κρατούσε στο αριστερό του χέρι το χρυσόβουλο της αναγνώρισης της βασίλισσας Χαρτζάννας.
Τότε γονάτισε μπροστά της και της το παρέδωσε. Αμέσως μετά, γύρισε προς το λαό και ανακοίνωσε ότι πλέον η Χαρτζάννα ήταν η πραγματική βασίλισσα της Καρύστου και όχι μόνο βασίλισσα του Χαρτζανίου.
Ο λαός δεν ενθουσιάστηκε, γιατί γι’ αυτούς, η Χαρτζάννα ήταν η βασίλισσα τους, με ή χωρίς χρυσόβουλο.
Στις φυλακές του Κάστρου βρίσκονταν ο Καρίμ και οι τρεις Μαυριτανοί πειρατές. Η βασίλισσα Χαρτζάννα είχε διατάξει του φρουρούς των φυλακισμένων να τους συμπεριφέρονται καλά. Πράγματι οι κρατούμενοι ληστές, δεν είχαν κανένα παράπονο. Αυτό που τους απασχολούσε ήταν η δίκη που θα γινότανε μόλις γύριζε από την Κωνσταντινούπολη ο τοποτηρητής.
Την τρίτη ημέρα από την επιστροφή του άρχοντα Χατζηεμμανουήλ, ορίστηκε η δίκη. Η δίκη θα γίνονταν στη μεγάλη αίθουσα του Κάστρου, παρουσία του υπουργικού συμβουλίου, των προεστών των χωριών της βορινής πλευράς της Όχης και 20 επιλεγμένων κατοίκων της Νότιας πλευράς. Η δίκη ξεκίνησε κατά της 10 το πρωί και σχεδόν όλοι οι παρευρισκόμενοι ήσαν μάρτυρες κατηγορίας. Κατά το απόγευμα ζητήθηκε από τους παρευρισκομένους να πουν ποια τιμωρία ήθελαν για τους κατηγορουμένους.
Η απόφαση ήταν παμψηφεί θάνατος.
Ο Καρίμ στράφηκε προς τη βασίλισσα και ζήτησε χάρη και της είπε ότι πολύ θα ήθελαν αυτός και οι άνδρες του, να την υπηρετήσουν. Η βασίλισσα δεν απάντησε εκείνη την στιγμή και είπε στους φρουρούς να της φέρουν σε ιδιαίτερο δωμάτιο, τον Καρίμ.
Πραγματικά ο Καρίμ παρουσιάσθηκε μπροστά στη βασίλισσα αξιοπρεπής και για μια φορά ακόμη της ζήτησε χάρη.
Η βασίλισσα τον κοίταξε και του είπε:
«Είσαι δυνατός άνδρας Καρίμ και θα μπορούσες να είσαι στην πατρίδα σου, ένας έντιμος και αξιοπρεπής αξιωματικός ή διακεκριμένος πολίτης, από το να κάνεις τον πειρατή που αργά η γρήγορα θα κατέληγες στη θέση που βρίσκεσαι τώρα».
Ο Καρίμ συμφώνησε με τη βασίλισσα και της ζήτησε να τον εντάξει στο δυναμικό της και της υποσχέθηκε ότι θα την υπηρετούσε πιστά.
Η βασίλισσα δεν δέχθηκε την πρόταση του Καρίμ και του είπε:
«Καρίμ δεν θα σε σκοτώσω εσένα και τους συντρόφους σου, αλλά θα σας διώξω από την Κάρυστο με το πρώτο εμπορικό πλοίο που θα αναχωρήσει.
«Θα σας πληρώσω τα ναύλα σας, αλλά όλα τα περιουσιακά σας στοιχεία δεσμεύονται υπέρ του νοσοκομείου και γηροκομείου της Καρύστου.
«Ελπίζω όταν θα γυρίσετε στην πατρίδα σας να γίνεται καλοί και έντιμοι πολίτες».
Πραγματικά μετά από πέντε ημέρες από τη δίκη αφού δεσμεύτηκαν όλα τα πολύτιμα που είχε στο σπίτι του, ο Καρίμ και οι τρεις άνδρες του, αναχώρησαν με εμπορικό πλοίο.
Κανείς πια δεν άκουσε για τον Καρίμ.
Ο αυτοκράτορας, έδωσε χρυσόβουλο στο Χατζηεμμανουήλ, ότι η κόρη του Χαρτζάννα, η επιλεγόμενη βασίλισσα, ήταν επίσημα πλέον βασίλισσα της Καρύστου. Η Χαρτζάννα ήταν αντικαταστάτρια του Χατζηεμμανουήλ και συγχρόνως διάδοχος του, σε περίπτωση που αυτός θα ήθελε να παραιτηθεί ή λόγω θανάτου, χωρίς να χάσει τον τίτλο της βασίλισσας, ένα τίτλο που της τον έδωσε ο ίδιος ο λαός της Καρύστου.
Ο άρχοντας Χατζηεμμανουήλ ήταν πολύ ευχαριστημένος από τη συνάντηση με τον αυτοκράτορα Βασίλειο το Β!, το δοξασμένο στρατιώτη που όλοι τον ήξεραν σαν Βασίλειο Βουλγαροκτόνο. Ο αυτοκράτορας την εποχή αυτή ήταν πλέον μεγάλος στην ηλικία, αλλά όλοι του έτρεφαν μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό.
Ο αυτοκράτορας παρόλο που είχε κάποιες πληροφορίες για την προηγούμενη ιστορία του Χατζηεμμανουήλ, δεν ανακαίνισε ποτέ το θέμα αυτό, διότι ήταν απόλυτα ευχαριστημένος με τον τοποτηρητή του, όλα αυτά τα χρόνια. Η ικανοποίηση του αυτοκράτορα από την πολιτεία του τοποτηρητή του, έβγαινε και από τις πληροφορίες των κατασκόπων που είχε στην Κάρυστο και του μετέφεραν την αγάπη των κατοίκων της Καρύστου για τον τοποτηρητή και τη λατρεία που είχαν για την κόρη του. Ο έξυπνος γέρο-αυτοκράτορας, αδιαφορούσε για τον προηγούμενο βίο του τοποτηρητή του, μιας και ο ίδιος ήταν σκληρός στρατιώτης και τον ενδιέφερε μόνο το αποτέλεσμα και στην περίπτωση του άρχοντα Χατζηεμμανουήλ, ήταν, ότι καλύτερο.
Ο Χατζηεμμανουήλ από το περιβάλλον του παλατιού, έμαθε ότι ο Δεσπότης (ανώτατος άρχοντας) Μανουήλ - Μιχαήλ της Ηπείρου ήταν πολύ άρρωστος, είχε αποσυρθεί στο αρχοντικό του στο Βόσπορο και από στιγμή σε στιγμή θα πέθαινε.
Η προκήρυξη εναντίον του Νοράν είχε πλέον αποσυρθεί για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι όταν ίσχυσε, για τα δύο πρώτα χρόνια δεν έδωσε κανένα αποτέλεσμα και ο δεύτερος ήταν ότι και ο ίδιος ο Μιχαήλ ήθελε κατά κάποιο τρόπο να αποσιωπηθεί η ιστορία με τη νόθα κόρη του, για λόγους ηθικής της εποχής.
Ο Χατζηεμμανουήλ κάθισε ακόμη δύο ημέρες στην Κωνσταντινούπολη για να ξεκουραστεί και αυτός και οι άνδρες του, από το δύσκολο ταξίδι που είχαν κατά τον ερχομό τους. Την τρίτη ημέρα σήκωσε πανιά για την Κάρυστο περισσότερο ευχαριστημένος από την επίσκεψη του στον αυτοκράτορα από ό,τι περίμενε.
Το ταξίδι του στην επιστροφή, ήταν καλύτερο από το ταξίδι προς το Βυζάντιο γιατί ο καιρός είχε κοπάσει και σε τέσσερις ημέρες τα καράβια του έμπαιναν στον όρμο της Καρύστου. Μόλις έφτασε στην Κάρυστο ο άρχοντας Χατζηεμμανουήλ ο λαός της Καρύστου είχε μαζευτεί στην παραλία για να τον υποδεχτεί.
Όταν η βάρκα που τον μετέφερε έδεσε στην ακρογιαλιά, ο Χατζηεμμανουήλ βγήκε με ύφος θριαμβευτού και κρατούσε στο αριστερό του χέρι το χρυσόβουλο της αναγνώρισης της βασίλισσας Χαρτζάννας.
Τότε γονάτισε μπροστά της και της το παρέδωσε. Αμέσως μετά, γύρισε προς το λαό και ανακοίνωσε ότι πλέον η Χαρτζάννα ήταν η πραγματική βασίλισσα της Καρύστου και όχι μόνο βασίλισσα του Χαρτζανίου.
Ο λαός δεν ενθουσιάστηκε, γιατί γι’ αυτούς, η Χαρτζάννα ήταν η βασίλισσα τους, με ή χωρίς χρυσόβουλο.
Στις φυλακές του Κάστρου βρίσκονταν ο Καρίμ και οι τρεις Μαυριτανοί πειρατές. Η βασίλισσα Χαρτζάννα είχε διατάξει του φρουρούς των φυλακισμένων να τους συμπεριφέρονται καλά. Πράγματι οι κρατούμενοι ληστές, δεν είχαν κανένα παράπονο. Αυτό που τους απασχολούσε ήταν η δίκη που θα γινότανε μόλις γύριζε από την Κωνσταντινούπολη ο τοποτηρητής.
Την τρίτη ημέρα από την επιστροφή του άρχοντα Χατζηεμμανουήλ, ορίστηκε η δίκη. Η δίκη θα γίνονταν στη μεγάλη αίθουσα του Κάστρου, παρουσία του υπουργικού συμβουλίου, των προεστών των χωριών της βορινής πλευράς της Όχης και 20 επιλεγμένων κατοίκων της Νότιας πλευράς. Η δίκη ξεκίνησε κατά της 10 το πρωί και σχεδόν όλοι οι παρευρισκόμενοι ήσαν μάρτυρες κατηγορίας. Κατά το απόγευμα ζητήθηκε από τους παρευρισκομένους να πουν ποια τιμωρία ήθελαν για τους κατηγορουμένους.
Η απόφαση ήταν παμψηφεί θάνατος.
Ο Καρίμ στράφηκε προς τη βασίλισσα και ζήτησε χάρη και της είπε ότι πολύ θα ήθελαν αυτός και οι άνδρες του, να την υπηρετήσουν. Η βασίλισσα δεν απάντησε εκείνη την στιγμή και είπε στους φρουρούς να της φέρουν σε ιδιαίτερο δωμάτιο, τον Καρίμ.
Πραγματικά ο Καρίμ παρουσιάσθηκε μπροστά στη βασίλισσα αξιοπρεπής και για μια φορά ακόμη της ζήτησε χάρη.
Η βασίλισσα τον κοίταξε και του είπε:
«Είσαι δυνατός άνδρας Καρίμ και θα μπορούσες να είσαι στην πατρίδα σου, ένας έντιμος και αξιοπρεπής αξιωματικός ή διακεκριμένος πολίτης, από το να κάνεις τον πειρατή που αργά η γρήγορα θα κατέληγες στη θέση που βρίσκεσαι τώρα».
Ο Καρίμ συμφώνησε με τη βασίλισσα και της ζήτησε να τον εντάξει στο δυναμικό της και της υποσχέθηκε ότι θα την υπηρετούσε πιστά.
Η βασίλισσα δεν δέχθηκε την πρόταση του Καρίμ και του είπε:
«Καρίμ δεν θα σε σκοτώσω εσένα και τους συντρόφους σου, αλλά θα σας διώξω από την Κάρυστο με το πρώτο εμπορικό πλοίο που θα αναχωρήσει.
«Θα σας πληρώσω τα ναύλα σας, αλλά όλα τα περιουσιακά σας στοιχεία δεσμεύονται υπέρ του νοσοκομείου και γηροκομείου της Καρύστου.
«Ελπίζω όταν θα γυρίσετε στην πατρίδα σας να γίνεται καλοί και έντιμοι πολίτες».
Πραγματικά μετά από πέντε ημέρες από τη δίκη αφού δεσμεύτηκαν όλα τα πολύτιμα που είχε στο σπίτι του, ο Καρίμ και οι τρεις άνδρες του, αναχώρησαν με εμπορικό πλοίο.
Κανείς πια δεν άκουσε για τον Καρίμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου