Σήμερα όλοι γνωρίζουν τα περίφημα δρακόσπιτα της Καρύστου. (Τα όσα θα αναφέρω για τα δρακόσπιτα είναι παρμένα από μελέτη του καθηγητού της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Ν. Κ. Μουτσόπουλου).
Τα δρακόσπιτα είναι κτίσματα, που έγιναν πριν από χιλιάδες χρόνια, με χαρακτηριστικό γνώρισμα ότι είναι κατασκευασμένα από τεράστιους ογκόλιθους και η σκεπή τους ήταν από πλάκες σχιστόλιθου. Τέτοια κτίσματα, υπάρχουν ακόμη και σήμερα γύρω από το βουνό της Όχης και αναφέρονται στην προϊστορική εποχή. Το πιο εντυπωσιακό από τα κτίσματα αυτά, είναι το δρακόσπιτο της κορυφής της Όχης ή δρακόσπιτο της Όχης.
Το δρακόσπιτο της Όχης, ήταν κατά πάσα πιθανότητα αρχαίος ναός κτισμένος με ξερολιθιά από τεράστιους ογκόλιθους που πρέπει να είχαν μεταφερθεί από μακρινή απόσταση, μιας και η σύσταση του εδάφους εκεί δεν έχει τέτοιου είδους πετρώματα. Προκαλεί έκπληξη και σήμερα ακόμη, πως αυτοί οι ογκόλιθοι πριν τρεις χιλιάδες χρόνια, όπως υπολογίζουν οι αρχαιολόγοι, μεταφέρθηκαν στην κορυφή σχεδόν, ενός τόσο ψηλού βουνού σαν την Όχη.
Οι κάτοικοι της Καρύστου, τα κτίσματα αυτά, κατά τη βυζαντινή εποχή τα ονόμασαν δρακόσπιτα, διότι πίστευαν ότι μόνο δράκοι θα μπορούσαν να κτίσουν και να μένουν σε τέτοια σπίτια σαν και αυτά. Ειδικά για το δρακόσπιτο της Όχης, υπήρξαν πολλοί μύθοι για δράκους που ζούσαν εκεί και τρομοκρατούσαν τους κατοίκους.
Οι περισσότερες πιθανότητες αλήθειας που υπάρχουν είναι για το δρακόσπιτο της Όχης, ότι κατασκευάσθηκε από ανθρώπους που ανήκαν σε προελληνικά φύλα, και κατά πάσα πιθανότητα, ήταν αρχαίος ναός του Δία και της Ήρας.
Κατά την βυζαντινή εποχή, ο θρύλος που κυριαρχούσε για το δρακόσπιτο της Όχης, ήταν ότι στο χώρο αυτό, κατοικούσαν εκτός από δράκους, νεράιδες, μάγισσες, ξωτικά και πνεύματα αρχαίων θεών. Λέγανε ακόμη, ότι σκιές εμφανίζονταν τη νύκτα σαν αερικά και πολλοί κάτοικοι κυρίως βοσκοί που έμεναν στο βουνό, είχαν δει τις σκιές και είχαν ακούσει τις φωνές και τα τραγούδια τους.
Όπως ήταν επόμενο, το δρακόσπιτο της Όχης και οι φήμες που κυκλοφορούσαν για αυτό, κίνησαν την περιέργεια της Ελβίρας που ζήτησε από τη Χαρτζάννα να την πάει να το δει. Η αλήθεια είναι, ότι και η Χαρτζάννα, παρόλο που γύριζε όλη την περιοχή με τ’ άλογο της, δεν είχε πάει ποτέ στο δρακόσπιτο. Για το λόγο αυτό ζήτησε τη βοήθεια του αδελφού του Νοράν του Σαμάν (δηλ. του Βαγγέλη Πλατανιά) και του Νικόλα που είχαν μοιραστεί το βραβείο και στην ουσία ήταν προσωπικός φρουρός της βασίλισσας.
Έτσι η ομάδα αυτή, πήρε τα άλογα και ξεκίνησε για την κορυφή της Όχης για να βρουν το δρακόσπιτο. Ύστερα από 3 ώρες πορεία, φτάσανε στην κορυφή και βρήκαν το περίφημο δρακόσπιτο. Ομολογουμένως η βασίλισσα Χαρτζάννα εντυπωσιάσθηκε ιδιαίτερα από τον όγκο των λίθων που ήταν φτιαγμένο, παρόλο που το μισό από αυτό, ήταν χωμένο στους βράχους του βουνού. Ακόμη της έκανε εντύπωση η σκεπή, που ήταν από οριζόντιες πλάκες σε μια αξιοθαύμαστη κλίση. Τέλος από τόσο ψηλά, θαύμασε το τοπίο, την πόλη της Καρύστου και τα γύρω χωριά, απλωμένα στα πόδια της, ενώ στο βάθος φαινόντουσαν τα πρώτα κυκλαδονήσια.
Όταν μπήκαν μέσα στο δρακόσπιτο, δεν μπορούσαν να πιστέψουν την αρχιτεκτονική τελειότητα του κτίσματος και την ομορφιά του δαπέδου που ήταν ένα τέλειο πλακόστρωτο. Σε μια γωνία ήταν ένας μισοερειπωμένος καπνισμένος βωμός, στον οποίο πρέπει να γίνονταν θυσίες, ενώ πάρα πολλά μισοσπασμένα πιθάρια, ήταν ριγμένα σε μια άλλη γωνία. Δυο σχισμές, άφηναν το φως της ημέρας να μπαίνει στο εσωτερικό του σπιτιού που συνολικά, πρέπει να είχε επιφάνεια περίπου 50 τ.μ.
Στη θέση που ήταν το δρακόσπιτο, το ανεμόδερνε ο βοριάς, ενώ τα σύννεφα του βουνού που υπάρχουν σχεδόν πάντοτε στην κορυφή της Όχης, το περιτριγύριζαν και του έδιναν μια ξωτική ή καλύτερα μια μαγική ατμόσφαιρα. Το περιβάλλον, άφησε έκθαμβη την Ελβίρα, που όταν ξεκουράστηκε λίγο παρακάλεσε τους άντρες της ομάδας να βγουν έξω, κράτησε τη Χαρτζάννα κοντά της και άρχισε να λεει κάποιο ξόρκι. Η Χαρτζάννα δεν το ήξερε το ξόρκι και την άκουγε που το ψιθύριζε και της έκανε εντύπωση που η Ελβίρα έτρεμε σύγκορμη.
Είχαν περάσει 15 λεπτά της ώρας και ξαφνικά η Ελβίρα σταμάτησε, γονάτισε και έβαλε το πρόσωπο της ανάμεσα στα χέρια της και δεν μίλαγε καθόλου. Η Χαρτζάννα δεν την ενόχλησε. Αυτό κράτησε περίπου άλλα 10 λεπτά, ενώ η Ελβίρα βρισκόταν σε έκσταση, η Χαρτζάννα απλώς την παρακολουθούσε.
Όταν τελείωσε η κατάσταση της έκστασης, η Ελβίρα είπε στη Χαρτζάννα, ότι εκεί γύρω υπάρχει ένα ολόκληρος αθέατος κόσμος πνευμάτων που τον αποτελούσαν νεράιδες, ξωτικά και άλλα πνεύματα και πολύ θα ήθελε να επικοινωνήσει μαζί τους. Της είπε ακόμη, ότι δεν είχε δει ποτέ τόσο πλήθος ξωτικών και νεράιδων.
Συγκεκριμένα της είπε, ότι υπάρχει ένα ολόκληρο νεραϊδοβασίλειο, με βασιλιά έναν πανέμορφο νέο του οποίου το όνομα ήταν Αυγερινός και σ’ αυτόν υπάκουαν όλα τα ξωτικά, τα πνεύματα και οι νεράιδες που ζούσαν στο μαγικό βουνό της Όχης. Ο νεραϊδοβασιλιάς ήθελε πολύ να συναντήσει τη Χαρτζάννα.
Η Χαρτζάννα ζήτησε να μάθει περισσότερες πληροφορίες για το μαγικό αόρατο αυτό κόσμο, αλλά η Ελβίρα της είπε ότι δεν μπόρεσε να μάθει κάτι άλλο γιατί τα πνεύματα και ιδιαίτερα ο νεραϊδοβασιλιάς δεν δέχθηκε να της μιλήσει, γιατί ότι έχει να πει θα το πει στη βασίλισσα Χαρτζάννα.
Οι άνδρες της ομάδας δεν κατάλαβαν τίποτα, παρόλο που ο Βαγγέλης γνώριζε ότι η Ελβίρα κάνει μαγικά. Η βασίλισσα, δεν μπορούσε να πιστέψει, αυτά που της είπε η Ελβίρα, αλλά της είπε, ότι όταν θα κατέβουν, θα πάει στο σπίτι της, να της μάθει το ξόρκι με το οποίο θα μπορούσε να δει το νεραϊδοβασιλιά.
Τα δρακόσπιτα είναι κτίσματα, που έγιναν πριν από χιλιάδες χρόνια, με χαρακτηριστικό γνώρισμα ότι είναι κατασκευασμένα από τεράστιους ογκόλιθους και η σκεπή τους ήταν από πλάκες σχιστόλιθου. Τέτοια κτίσματα, υπάρχουν ακόμη και σήμερα γύρω από το βουνό της Όχης και αναφέρονται στην προϊστορική εποχή. Το πιο εντυπωσιακό από τα κτίσματα αυτά, είναι το δρακόσπιτο της κορυφής της Όχης ή δρακόσπιτο της Όχης.
Το δρακόσπιτο της Όχης, ήταν κατά πάσα πιθανότητα αρχαίος ναός κτισμένος με ξερολιθιά από τεράστιους ογκόλιθους που πρέπει να είχαν μεταφερθεί από μακρινή απόσταση, μιας και η σύσταση του εδάφους εκεί δεν έχει τέτοιου είδους πετρώματα. Προκαλεί έκπληξη και σήμερα ακόμη, πως αυτοί οι ογκόλιθοι πριν τρεις χιλιάδες χρόνια, όπως υπολογίζουν οι αρχαιολόγοι, μεταφέρθηκαν στην κορυφή σχεδόν, ενός τόσο ψηλού βουνού σαν την Όχη.
Οι κάτοικοι της Καρύστου, τα κτίσματα αυτά, κατά τη βυζαντινή εποχή τα ονόμασαν δρακόσπιτα, διότι πίστευαν ότι μόνο δράκοι θα μπορούσαν να κτίσουν και να μένουν σε τέτοια σπίτια σαν και αυτά. Ειδικά για το δρακόσπιτο της Όχης, υπήρξαν πολλοί μύθοι για δράκους που ζούσαν εκεί και τρομοκρατούσαν τους κατοίκους.
Οι περισσότερες πιθανότητες αλήθειας που υπάρχουν είναι για το δρακόσπιτο της Όχης, ότι κατασκευάσθηκε από ανθρώπους που ανήκαν σε προελληνικά φύλα, και κατά πάσα πιθανότητα, ήταν αρχαίος ναός του Δία και της Ήρας.
Κατά την βυζαντινή εποχή, ο θρύλος που κυριαρχούσε για το δρακόσπιτο της Όχης, ήταν ότι στο χώρο αυτό, κατοικούσαν εκτός από δράκους, νεράιδες, μάγισσες, ξωτικά και πνεύματα αρχαίων θεών. Λέγανε ακόμη, ότι σκιές εμφανίζονταν τη νύκτα σαν αερικά και πολλοί κάτοικοι κυρίως βοσκοί που έμεναν στο βουνό, είχαν δει τις σκιές και είχαν ακούσει τις φωνές και τα τραγούδια τους.
Όπως ήταν επόμενο, το δρακόσπιτο της Όχης και οι φήμες που κυκλοφορούσαν για αυτό, κίνησαν την περιέργεια της Ελβίρας που ζήτησε από τη Χαρτζάννα να την πάει να το δει. Η αλήθεια είναι, ότι και η Χαρτζάννα, παρόλο που γύριζε όλη την περιοχή με τ’ άλογο της, δεν είχε πάει ποτέ στο δρακόσπιτο. Για το λόγο αυτό ζήτησε τη βοήθεια του αδελφού του Νοράν του Σαμάν (δηλ. του Βαγγέλη Πλατανιά) και του Νικόλα που είχαν μοιραστεί το βραβείο και στην ουσία ήταν προσωπικός φρουρός της βασίλισσας.
Έτσι η ομάδα αυτή, πήρε τα άλογα και ξεκίνησε για την κορυφή της Όχης για να βρουν το δρακόσπιτο. Ύστερα από 3 ώρες πορεία, φτάσανε στην κορυφή και βρήκαν το περίφημο δρακόσπιτο. Ομολογουμένως η βασίλισσα Χαρτζάννα εντυπωσιάσθηκε ιδιαίτερα από τον όγκο των λίθων που ήταν φτιαγμένο, παρόλο που το μισό από αυτό, ήταν χωμένο στους βράχους του βουνού. Ακόμη της έκανε εντύπωση η σκεπή, που ήταν από οριζόντιες πλάκες σε μια αξιοθαύμαστη κλίση. Τέλος από τόσο ψηλά, θαύμασε το τοπίο, την πόλη της Καρύστου και τα γύρω χωριά, απλωμένα στα πόδια της, ενώ στο βάθος φαινόντουσαν τα πρώτα κυκλαδονήσια.
Όταν μπήκαν μέσα στο δρακόσπιτο, δεν μπορούσαν να πιστέψουν την αρχιτεκτονική τελειότητα του κτίσματος και την ομορφιά του δαπέδου που ήταν ένα τέλειο πλακόστρωτο. Σε μια γωνία ήταν ένας μισοερειπωμένος καπνισμένος βωμός, στον οποίο πρέπει να γίνονταν θυσίες, ενώ πάρα πολλά μισοσπασμένα πιθάρια, ήταν ριγμένα σε μια άλλη γωνία. Δυο σχισμές, άφηναν το φως της ημέρας να μπαίνει στο εσωτερικό του σπιτιού που συνολικά, πρέπει να είχε επιφάνεια περίπου 50 τ.μ.
Στη θέση που ήταν το δρακόσπιτο, το ανεμόδερνε ο βοριάς, ενώ τα σύννεφα του βουνού που υπάρχουν σχεδόν πάντοτε στην κορυφή της Όχης, το περιτριγύριζαν και του έδιναν μια ξωτική ή καλύτερα μια μαγική ατμόσφαιρα. Το περιβάλλον, άφησε έκθαμβη την Ελβίρα, που όταν ξεκουράστηκε λίγο παρακάλεσε τους άντρες της ομάδας να βγουν έξω, κράτησε τη Χαρτζάννα κοντά της και άρχισε να λεει κάποιο ξόρκι. Η Χαρτζάννα δεν το ήξερε το ξόρκι και την άκουγε που το ψιθύριζε και της έκανε εντύπωση που η Ελβίρα έτρεμε σύγκορμη.
Είχαν περάσει 15 λεπτά της ώρας και ξαφνικά η Ελβίρα σταμάτησε, γονάτισε και έβαλε το πρόσωπο της ανάμεσα στα χέρια της και δεν μίλαγε καθόλου. Η Χαρτζάννα δεν την ενόχλησε. Αυτό κράτησε περίπου άλλα 10 λεπτά, ενώ η Ελβίρα βρισκόταν σε έκσταση, η Χαρτζάννα απλώς την παρακολουθούσε.
Όταν τελείωσε η κατάσταση της έκστασης, η Ελβίρα είπε στη Χαρτζάννα, ότι εκεί γύρω υπάρχει ένα ολόκληρος αθέατος κόσμος πνευμάτων που τον αποτελούσαν νεράιδες, ξωτικά και άλλα πνεύματα και πολύ θα ήθελε να επικοινωνήσει μαζί τους. Της είπε ακόμη, ότι δεν είχε δει ποτέ τόσο πλήθος ξωτικών και νεράιδων.
Συγκεκριμένα της είπε, ότι υπάρχει ένα ολόκληρο νεραϊδοβασίλειο, με βασιλιά έναν πανέμορφο νέο του οποίου το όνομα ήταν Αυγερινός και σ’ αυτόν υπάκουαν όλα τα ξωτικά, τα πνεύματα και οι νεράιδες που ζούσαν στο μαγικό βουνό της Όχης. Ο νεραϊδοβασιλιάς ήθελε πολύ να συναντήσει τη Χαρτζάννα.
Η Χαρτζάννα ζήτησε να μάθει περισσότερες πληροφορίες για το μαγικό αόρατο αυτό κόσμο, αλλά η Ελβίρα της είπε ότι δεν μπόρεσε να μάθει κάτι άλλο γιατί τα πνεύματα και ιδιαίτερα ο νεραϊδοβασιλιάς δεν δέχθηκε να της μιλήσει, γιατί ότι έχει να πει θα το πει στη βασίλισσα Χαρτζάννα.
Οι άνδρες της ομάδας δεν κατάλαβαν τίποτα, παρόλο που ο Βαγγέλης γνώριζε ότι η Ελβίρα κάνει μαγικά. Η βασίλισσα, δεν μπορούσε να πιστέψει, αυτά που της είπε η Ελβίρα, αλλά της είπε, ότι όταν θα κατέβουν, θα πάει στο σπίτι της, να της μάθει το ξόρκι με το οποίο θα μπορούσε να δει το νεραϊδοβασιλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου