Η Χαρτζάννα έφυγε λοιπόν από την Ελβίρα, πήγε στο παλάτι της και κλείσθηκε στο δωμάτιο της, για να πάρει την, τόσο σημαντική απόφαση.
Έπρεπε να συναντήσει, ή όχι τον Αυγερινό και απλά να ζητήσει τη γνώμη του για το αν πρέπει να παντρευτεί και αν θα έκανε καλά να παντρευτεί τον Καρυστινό Νικόλα ή κάποιον άρχοντα από άλλη πόλη;
Σε καμία περίπτωση όμως, δεν έπρεπε να δείξει στο νεραϊδοβασιλιά, την αδυναμία που ένοιωθε για το πρόσωπο του.
Έμεινε κλεισμένη στο ιδιαίτερο διαμέρισμα της, στο παλάτι της άυπνη μέχρι την άλλη μέρα το πρωί. Αργότερα, δέχθηκε τους υπηκόους της, που θέλανε να τη δούνε και να συζητήσουν μαζί της, τα προβλήματα τους.
Όλη την ημέρα, τήρησε τα βασιλικά της καθήκοντα κανονικά και το σούρωπο καβάλησε το άλογο της και τράβηξε για το δρακόσπιτο της Όχης. Όταν έφτασε εκεί, έδεσε το άλογο της στην πέτρα που συνήθως το έδενε, έξω από το δρακόσπιτο, μπήκε μέσα και κάθισε πάνω στο βωμό για να σχεδιάσει και πάλι τη συνομιλία της με τον Αυγερινό.
Όσο τα μελέταγε στο μυαλό της, κατέληξε στην απόφαση να μην αναφέρει καθόλου τον προβληματισμό της, στο νεραϊδοβασιλιά για την επιλογή του συζύγου της, τουλάχιστον προς το παρόν. Σκέφθηκε πως η επιλογή συζύγου ήταν ένα εντελώς προσωπικό της θέμα και στο κάτω κάτω δεν ήθελε να δείξει την αδυναμία της στο πρόσωπο του Αυγερινού, που όπως είπε και η Ελβίρα δεν ήταν άνθρωπος, αλλά ήταν μια σκιά.
Προς στιγμή σκέφθηκε να φύγει, άλλα μια δεύτερη σκέψη την έκανε να σταθεί και να πάρει την απόφαση να καλέσει το βασιλιά Αυγερινό και να του ζητήσει να δει το βασίλειο του.
Δεν ήταν και πολύ σίγουρη αν ο Νεραϊδοβασιλιάς θα της το επέτρεπε, αλλά μιας και είχε φτάσει μέχρι εκεί, ας του το ζητούσε, γιατί δεν ήταν εύκολο μια θνητή να μπει στο κόσμο των πνευμάτων και σκιών ενόσω ήταν ζωντανή. Από την άλλη πλευρά, σαν νέα κοπέλα, ήθελε να ξαναδεί τον όμορφο βασιλιά.
Χωρίς άλλο λοιπόν, στράφηκε προς την ανατολή – έτσι είχε κάνει και την πρώτη φορά, γιατί έτσι την είχε συμβουλεύσει η Ελβίρα – και είπε το ξόρκι με το οποίο καλούσε τον Αυγερινό. Σε λιγότερο από 3 λεπτά ο βασιλιάς Αυγερινός εμφανίστηκε δίπλα της χωρίς σύννεφο, φωτοστέφανο και ήχο σάλπιγγας, απλά ανθρώπινος και όπως πάντα πολύ όμορφος.
Ο Αυγερινός, υποκλίθηκε ευγενικά μπροστά στη Χαρτζάννα και της φίλησε το χέρι. Η Χαρτζάννα ανταπέδωσε με χάρη την υπόκλιση χωρίς να κοιτάζει στο πάτωμα, που σημαίνει υποτέλεια, αλλά τον κοίταξε κατά πρόσωπο, που σημαίνει ισοτιμία.
Ο Αυγερινός έδειξε ότι χάρηκε, με την παρουσία της Χαρτζάννας και τη ρώτησε ευγενικά, σε τι μπορούσε να βοηθήσει.
Η βασίλισσα Χαρτζάννα χωρίς περιστροφές, τον ρώτησε:
«Βασιλιά Αυγερινέ, κατ’ αρχήν σου ζητώ συγγνώμη για την ενόχληση που σου κάνω με την ερώτηση μου, αλλά είμαι περίεργη να μάθω πως είναι το βασίλειο σου. Φυσικά εσύ στην προηγούμενη συνάντηση μας, μου έκανες αναλυτική περιγραφή, αλλά εγώ καίγομαι από την επιθυμία να τα δω με τα ίδια μου τα μάτια.
«Ήθελα όμως να σου πω, πως αν αυτό δεν γίνεται, για λόγους που δεν χρειάζεται να μου αναλύσεις, δεν θα σου θυμώσω, μου φτάνει που μου έκανες την τιμή να έλθεις και είχα μια ακόμη ευκαιρία να σε δω στην ανθρώπινη παρουσία σου. Να δω τον πιο όμορφο άνδρα του κόσμου».
Η Χαρτζάννα ήταν τόσο χαριτωμένη, όταν έλεγε τις λέξεις αυτές, που οποιοσδήποτε άνδρας, άνθρωπος ή πνεύμα, θα ήταν δύσκολο να της αρνηθεί. Ο βασιλιάς του νεραϊδόκοσμου, χαμογέλασε και δεν έκρυβε την ευχαρίστηση του, στα λόγια, της τόσο όμορφης θνητής, που έβλεπε μπροστά του.
«Σε σένα βασίλισσα Χαρτζάννα, θα επιτρέψω να επισκεφθείς το βασίλειο μου, αλλά πρέπει να γνωρίζεις, ότι ο χρόνος ο δικός σου στη γη δεν έχει καμία σχέση με το χρόνο που θα παραμείνεις στο δικό μας κόσμο. Συγκεκριμένα μια ώρα παραμονής σου, στο βασίλειο μου, θ’ αντιστοιχεί για ένα λεπτό ανθρώπινου χρόνου.
«Η παρουσία σου, στον κόσμο μας, δεν θα σου δημιουργήσει κανένα πρόβλημα, μιας και ότι θα βλέπεις και θ’ ακούς, για σένα θα είναι σαν να είσαι στη γη. Φυσικά, κανείς άλλος θνητός δεν θα μπορούσε να σε δει στο βασίλειο μου, γιατί και το βασίλειο και όσοι κατοικούν εκεί είναι αόρατοι, για τους θνητούς, αφού είναι πνεύματα, όπως πνεύμα θα είσαι και εσύ όσο θα μείνεις στο κόσμο μας.
«Όταν μου πεις, ότι θέλεις να γυρίσεις στον ανθρώπινο κόσμο, θα σου μάθω εγώ ένα ξόρκι και θα βρεθείς εκεί που ήσουν ή μπορείς να προσδιορίσεις οποιοδήποτε άλλο γήινο τόπο στον οποίο θέλεις να γίνεις και πάλι άνθρωπος».
Η βασίλισσα Χαρτζάννα συμφώνησε, χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Τότε ο Αυγερινός με το αριστερό του χέρι έπιασε το δεξί χέρι της Χαρτζάννας και με το δεξί του χέρι, έκανε μια χαρακτηριστική κίνηση και εξαφανίσθηκαν και οι δύο από το δρακόσπιτο.
Σε χρόνο που δεν μπορούσε να είναι περισσότερο από ένα λεπτό βρέθηκε μπροστά σε μια καταπράσινη πολιτεία, με φανταχτερά σπίτια και λουλουδιασμένους κήπους, ενώ ένας παράξενος ήλιος φώτιζε ολόκληρη την πόλη και ακουγόταν μια απαλή μουσική, δίνοντας την αίσθηση μιας πρωτόγνωρης γαλήνης.
Ο ουρανός δεν είχε καθόλου σύννεφα και η πολιτεία εκτός ενός και μόνο λόφου, ήταν τελείως επίπεδη, γεμάτη πάρκα και λουλούδια.
Ο λόφος που ήταν άμεσα ευδιάκριτος, είχε στην κορυφή του ένα μεγάλο γυάλινο λαμπερό παλάτι . Αυτό ήταν το παλάτι του βασιλιά Αυγερινού.
Ο Αυγερινός οδήγησε τη Χαρτζάννα, στο παλάτι, όχι περπατώντας, αλλά σαν να πέταγαν και οι δύο και έφτασαν στο παλάτι. Εκεί τους υποδέχτηκαν πανέμορφες νεράιδες και ωραίοι νεράιδοι, που αποτελούσαν το προσωπικό του παλατιού.
Η Χαρτζάννα δεν μπορούσε να πιστέψει, ότι είναι δυνατόν να υπάρχει ένας τέτοιος κόσμος με όλους τους κατοίκους νέους και όμορφους και για το παλάτι ένα τέτοιο αστραφτερό λαμπερό οικοδόμημα.
Ο Αυγερινός της είπε, γελώντας..
«Εμείς εδώ βασίλισσα, δεν έχουμε ανάγκη από τροφές και ύπνο, γιατί είμαστε πνεύματα, γι’ αυτό, δεν μπορούμε να σε κεράσουμε κάτι, όπως κάνετε εσείς οι άνθρωποι, και όσο είσαι μαζί μας, όπως σου είπα, θα είσαι και εσύ πνεύμα και δεν θα έχεις ανάγκη από τροφή και ύπνο. Αυτά θα σου είναι απαραίτητα όταν γυρίσεις στον κόσμο σου.
«Ακόμη πρέπει να γνωρίζεις, ότι εμείς δεν έχουμε εποχές, για μας πάντα είναι καλοκαίρι».
Ο Αυγερινός βάδισε στην αίθουσα του θρόνου και κάθισε στο θρόνο του και στο διπλανό κάθισμα έβαλε τη Χαρτζάννα να καθίσει.
Το παλάτι είχε τεράστια παράθυρα και από τα ανοίγματα τους η βασίλισσα μπορούσε να βλέπει όλη τη Νεραϊδοπολιτεία.
Η βασίλισσα Χαρτζάννα τόλμησε να ρωτήσει, που είναι η γυναίκα του Αυγερινού;
Ο Αυγερινός γέλασε και πάλι και είπε στη Χαρτζάννα ..
«Εμείς εδώ βασίλισσα μου, δεν έχουμε οικογένειες με την έννοια που έχετε εσείς. Οι κάτοικοι του βασιλείου μας, όποιος θέλει, άνδρας ή γυναίκα μπορεί να ζευγαρώνει με το άλλο φύλο, αρκεί και οι δύο να το θέλουν. Αν όμως θέλουν να αποκτήσουν παιδιά, τότε μένουν μαζί στο ίδιο σπίτι, μέχρι να γεννηθούν τα παιδιά και μετά αν θέλουν, τα παραδίνουν στο βρεφοκομείο ή παιδοκομείο της πολιτείας. «Σε κάθε περίπτωση τα παιδιά στα 18 χρόνια τους, αποδεσμεύονται από τους γονείς τους και ζουν ελεύθερα. Στην περίπτωση που κάποιο παιδί, δεν κρίνεται κατάλληλο για να γίνει μέλος του Νεραϊδόκοσμου, εξαφανίζεται και δεν είναι πλέον πνεύμα, δηλαδή νεράιδα ή νεράιδος.
Και ο Αυγερινός συνέχισε …
«Εγώ σύζυγο, βασίλισσα μου, δεν έχω, μπορώ όμως να διαλέγω μια οποιαδήποτε νεράιδα εκτός από αυτές που περιμένουν παιδί και να την έχω σύντροφο για όσο καιρό θέλω. Αν όμως εγώ ή αυτή, θέλουμε να πάμε μ’ ένα τρίτο άτομο, δεν έχουμε καμία δυσκολία και δεν παραβαίνουμε κανένα νόμο.
«Νόμο παραβαίνουν όσοι προσπαθούν να πάνε με το άλλο φύλο παρά τη θέληση του. Στην περίπτωση αυτή, ο νόμος είναι αυστηρός και ο παραβάτης φυλακίζεται για έναν ολόκληρο χρόνο. Για όσο χρόνο είναι φυλακή, ο παραβάτης, άνδρας ή γυναίκα, χάνει τα περισσότερα προνόμια που του δίνει η νεραϊδοσύνη μέχρι να περάσει ο χρόνος φυλάκισης του.
«Πολλές φορές οι φυλακισμένοι ζητούν χάρη από τους Διαλεχτούς ή από τον ίδιο το Βασιλιά και αν εγκριθεί, βγαίνουν από τη φυλακή πριν ολοκληρωθεί ο χρόνος της ποινής τους και είναι ελεύθεροι όπως πριν».
Στη Χαρτζάννα που φυσικά ήταν άνθρωπος, δεν της άρεσε και τόσο πολύ η ελευθερία του έρωτα, γιατί είχε συνδυάσει, τον έρωτα με το συναίσθημα και την αγάπη και όχι τον έρωτα για την ερωτική πράξη του ζευγαρώματος. Δεν είπε τίποτα στον Αυγερινό, αλλά εκείνος το κατάλαβε και γελώντας της είπε:
«Εμείς δεν αποκλείουμε τη δυνατότητα σ’ έναν άνδρα ή μια γυναίκα να αγαπάει ένα πρόσωπο από το άλλο φύλο, αλλά αν του αρέσει κάποιο τρίτο άτομο, δεν είναι κακό να πάει μαζί του. Σε καμία περίπτωση δεν θα το χαρακτηρίσουμε αμαρτία.
«Πρέπει να σου πω, ότι οι νεράιδες και οι νεράιδοι σπάνια ζευγαρώνουν με τα άλλα όντα που φιλοξενούνται στο βασίλειο μας, όπως αρχαίους θεούς ή ημίθεους ήρωες, ή ξωτικά ή δράκους κλπ. Αν όμως τύχει να ζευγαρώσουν και κάνουν παιδί, το παιδί δύσκολα γίνεται αποδεκτό από τους Διαλεχτούς γιατί κατά πάσα πιθανότητα θα είναι τέρας».
«Δεν είμαστε ρατσιστές, άλλα φροντίζουμε να διατηρούμε τα προνόμια που έχουμε σαν νεράιδες και νεράιδοι .
«Βασιλιάς στο δικό μας Βασίλειο, γίνεται μόνο από το νεραϊδόκοσμο. Όταν λέμε Νεραϊδόκοσμο, εμείς οι Έλληνες, εννοούμε τις νεράιδες και τους νεράιδους της Ελλάδας. Σε άλλες χώρες, υπάρχουν άλλα νεραϊδοβασίλεια, με άλλους νόμους προσαρμοσμένους στις τοπικές ιδιαιτερότητες. Σε γενικές γραμμές όμως ισχύουν τα ίδια πράγματα».
Η Χαρτζάννα έμεινε λίγο αμίλητη και αμέσως μετά είπε:
«Η αλήθεια είναι βασιλιά Αυγερινέ, ότι δεν συμφωνώ πολύ με το σύστημα που εφαρμόζετε, σχετικά με τις σχέσεις των δύο φύλων, αλλά αυτό ίσως να βγαίνει από την ανθρώπινη φύση μου και τα ήθη και έθιμα, με τα οποία έχω μεγαλώσει.
«Αλλά δεν χρειάζεται να διαφωνούμε για τέτοια πράγματα, εγώ δεν ήλθα εδώ για να κάνω κριτική στα ήθη σας και γενικότερα στο Βασίλειο σας, αλλά να δω και να πλουτίσω τις γνώσεις μου.
«Τώρα όμως, αφού μπορώ να «πετάω», θα ήθελα με τη βοήθεια ενός υπηκόου σου να επισκεφθώ και να δω από κοντά την πολιτεία σου και φυσικά σαν Ελληνίδα θα ήθελα να με πάτε να συναντήσω τους αρχαίους Έλληνες θεούς».
«Βασίλισσα Χαρτζάννα, εγώ ο ίδιος θα σε ξεναγήσω στο Βασίλειο μου και φυσικά θα σε πάω στο μέρος που κατοικούν οι Ολύμπιοι θεοί. Οι θεοί αυτοί βασίλισσα μου, υπήρξαν δημιουργήματα της φαντασίας των προγόνων μας, που τελικά απέκτησαν υπόσταση και κυριάρχησαν στον Ελληνικό χώρο, για περισσότερα από 2000 χρόνια.
«Η φαντασία των προγόνων μας, έφτιαξε τους θεούς αυτούς, με τεράστιες δυνατότητες και υπεράνθρωπες δυνάμεις, αλλά όμως τους έδωσε όλα τα πάθη και τις ανθρώπινες αδυναμίες στις σχέσεις μεταξύ τους και στις σχέσεις μεταξύ θεών και ανθρώπων.
«Δεν πρέπει όμως να τους περιφρονούμε και να τους φερόμαστε με απαξίωση, γιατί στην περίοδο που ήσαν θεοί, υπήρξαν μεγάλες προσωπικότητες και βασιλιάδες. Οι Ολύμπιοι θεοί κυριαρχούσαν όταν ο Σωκράτης, δίδασκε στην Αθήνα ή ο Περικλής έκανε το χρυσό αιώνα της Αθήνας και ο Αλέξανδρος κατέκτησε περισσότερο από το μισό τότε γνωστό κόσμο και δεν υποδούλωσε τους κατακτημένους άλλα φρόντισε να τους μορφώσει και να τους εκπολιτίσει.
«Σε Ολύμπιους θεούς πίστευαν και οι Ρωμαίοι όταν δημιούργησαν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ακόμη και ο Χριστός γεννήθηκε όταν βασίλευαν οι θεοί του Ολύμπου.
«Σε παρακαλώ βασίλισσα, όταν θα τους συναντήσεις να τους φερθείς με σεβασμό, ανεξάρτητα αν τώρα είναι μόνο ανάμνηση.
Η Χαρτζάννα το υποσχέθηκε στον Αυγερινό και αυτός της είπε:
«Ξεκινάμε βασίλισσα, έλα δίπλα μου και πάμε να δούμε τους Έλληνες θεούς που φιλοξενώ στον κόσμο των πνευμάτων του δικού μου βασιλείου».
Η Χαρτζάννα εκείνη τη στιγμή, ένοιωσε την αίσθηση που έχουν μόνο τα πουλιά όταν καταφέρνουν να πετούν ανάμεσα γη και ουρανού. Πραγματικά για την εποχή της, ήταν κάτι το εντελώς πρωτόγνωρο.
Ο Αυγερινός την πήγε πάνω από τα περισσότερα σημαντικά σημεία της πολιτείας του και δεν κουραζότανε να τις εξηγεί τα πάντα, ενώ υπήρξαν πολλά σημεία στα οποία κατέβηκαν για να δούνε από κοντά τα αξιοθέατα.
Οι νεράιδες και οι νεράιδοι χαιρετούσαν με σεβασμό το βασιλιά τους και την υψηλή καλεσμένη του και η Χαρτζάννα ανταπέδιδε με περίσσεια χάρη το χαιρετισμό.
Η Χαρτζάννα δεν δίστασε να διατυπώσει στον Αυγερινό, μια απορία που είχε από την πρώτη στιγμή που ήλθε στο μαγικό κόσμο των πνευμάτων.
«Βασιλιά μου, εσείς σαν πνεύματα δεν έχετε ανάγκη από τροφή, το νερό που υπάρχει στην πόλη σας , τι το θέλετε»;
Ο Αυγερινός της απάντησε αμέσως:
«Είναι σωστή η απορία σου βασίλισσα, αλλά το νερό είναι πολύτιμο αγαθό της φύσης και εμείς δεν το βλέπουμε σαν ποτό, αλλά σαν απαραίτητο στοιχείο του περιβάλλοντος. Για το λόγο αυτό το έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση».
Και το ιπτάμενο ταξίδι συνεχιζόταν με τον Αυγερινό να προσπαθεί να δείξει και να εξηγήσει τα πάντα στη Χαρτζάννα που δεν σταμάταγε να τον ρωτάει για ό,τι της έκανε εντύπωση.
Είχαν περάσει περίπου 4 ώρες από τη στιγμή που ήλθε η Χαρτζάννα στο Βασίλειο του Αυγερινού, όταν ο Αυγερινός της είπε:
«Πάμε τώρα Χαρτζάννα να συναντήσουμε τους Ολύμπιους θεούς. Πρόσεξε όμως μη θυμώσεις, αν κάποιος ή κάποια θεά σου μιλήσουν λίγο άπρεπα. Βλέπεις δεν μπορούν ακόμη να ξεχάσουν τι δύναμη που είχαν κάποτε. Τέλος μη παρεξηγήσεις, αν κάποιος θεός σε φλερτάρει, βλέπεις μερικά πράγματα δεν ξεχνιόνται εύκολα ...».
Σ’ ελάχιστο χρόνο φτάσανε σε μια γειτονιά που δεν φαινόταν από την αρχή ότι αποτελούσε τμήμα της νεραϊδούπολης. Εκεί η ατμόσφαιρα ήταν λίγο διαφορετική. Ο Αυγερινός είχε φροντίσει η γειτονιά αυτή, να μοιάζει πολύ με το βουνό Όλυμπος, φυσικά σε μικρογραφία.
Στην κορυφή του βουνού υπήρχε το παλάτι του Δία. Στη μεγάλη αίθουσα του θρόνου, ήταν δυο θρόνοι για το Δία και την Ήρα και ένα τεράστιο μαρμάρινο τραπέζι γύρω από το οποίο υπήρχαν αρκετά καθίσματα για τους υπόλοιπους θεούς και ημίθεους.
Όταν ο Αυγερινός και η Χαρτζάννα, μπήκαν στην αίθουσα του θρόνου αντιμετώπισαν μια μικρή παγωμάρα από το Δια και από τους άλλους θεούς, πράγμα που δικαιολογείται από το γεγονός ότι οι κυρίαρχοι του Ολύμπου ήταν κατά κάποιο τρόπο «υπήκοοι» ενός βασιλιά που δεν τον ανεγνώριζαν καν για θεό.
Ο Αυγερινός το ήξερε αυτό, αλλά δεν τους φερόταν άσχημα και έκανε πως δεν καταλάβαινε. Στις περιπτώσεις όμως που έπρεπε να διατηρήσει το κύρος του και την ισορροπία στους υπηκόους του, δεν σήκωνε αστεία.
Ο Αυγερινός απευθυνόμενος προς το Δία του είπε:
«Βασιλιά των θεών η επίσκεψη μου σήμερα, έχει σκοπό να σας γνωρίσει μια σύγχρονη σημαντική Ελληνίδα βασίλισσα, τη Βασίλισσα της Καρύστου Χαρτζάννα. Η Βασίλισσα Χαρτζάννα, είναι μια πανέμορφη και σοφή κοπέλα που είναι σπουδαία στη χρήση των όπλων και συγχρόνως έχει την αγάπη των υπηκόων της.
«Η Βασίλισσα είναι άνθρωπος και μου ζήτησε την άδεια να μας επισκεφθεί στο δικό μας βασίλειο και ήθελε πολύ να σας γνωρίσει, διότι σαν Ελληνίδα σας έχει σε μεγάλη εκτίμηση και παραδέχεται ότι για 2000 χρόνια που σας λάτρευαν σαν θεούς η Ελλάδα, μεγαλούργησε».
Τα λόγια αυτά, λειτούργησαν σαν καταλύτης και τότε όλοι οι θεοί άνδρες και γυναίκες σηκώθηκαν και καλωσόρισαν τη Χαρτζάννα.
Η Χαρτζάννα τήρησε «το πρωτόκολλο» και υποκλίθηκε στο Δια και την Ήρα οι οποίοι έσκυψαν και τη φίλησαν. Αμέσως μετά χαιρέτησε τον Ποσειδώνα και την Αθηνά και τους υπόλοιπους θεούς. Εκεί που έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον ήταν όταν πλησίασε να χαιρετήσει την Άρτεμη και μάλιστα της είπε:
«Θέα Άρτεμη, σας έχω σε μεγάλη εκτίμηση και θα ήθελα κάποια στιγμή να μιλήσουμε και να μου πείτε μερικά μυστικά του κυνηγιού, γιατί λατρεύω το κυνήγι και πιστεύω ότι χειρίζομαι καλά το τόξο και το δόρυ».
Η Άρτεμη τότε της είπε:
«Βασίλισσα πριν φύγεις από το νεραϊδοβασίλειο, πιστεύω ο βασιλιάς Αυγερινός να μου επιτρέψει ν’ αγωνισθώ μαζί σου στο τόξο».
Τότε ο Αυγερινός είπε στην Άρτεμη:
«Θεά μου, όταν η βασίλισσα Χαρτζάννα τελειώσει τις γνωριμίες της με τους Ολύμπιους συναδέλφους σου, τότε μπορείτε να βγείτε στον κήπο και να ρίξετε τόξο. Είναι μια ευκαιρία για τη βασίλισσα να δει από κοντά τη μεγαλύτερη τοξότρια όλων των εποχών και να πάρει μαθήματα από σένα».
Η Χαρτζάννα μίλησε με κάθε ένα θεό ιδιαίτερα και έχοντας πάρει κλασσική παιδεία από τους δασκάλους της, γνώριζε για τον καθένα που ήταν αρμόδιος και είχε κάτι να ρωτήσει για τις ικανότητες του.
Στη θεά Αθηνά, έδειξε μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό, ιδιαίτερα για τη σοφία της, ενώ στη θεά Αφροδίτη εξέφρασε το θαυμασμό της για την ομορφιά και την ακατανίκητη γοητεία της.
Όχι μόνο στους θεούς, αλλά και στους ήρωες ημίθεους η Χαρτζάννα είχε να πει μια καλή κουβέντα. Ιδιαίτερα στον Ηρακλή του είπε ότι κάθε Ελληνόπουλο θα ήθελε να του μοιάσει. Οι θεοί και οι ημίθεοι ήρωες ήταν ενθουσιασμένοι μαζί της και όση ώρα ήταν κοντά τους η Χαρτζάννα, τη γέμισαν με φιλοφρονήσεις.
Ο Αυγερινός ήταν πολύ ευχαριστημένος με το φέρσιμο της Χαρτζάννας, η οποία παρόλο που ήταν μικρή κοπέλα, ήξερε να σταθεί οπουδήποτε και να αντιμετωπίσει όλες τις καταστάσεις με αξιοπρέπεια, χωρίς να προσβάλει κανένα.
Κάποια στιγμή η θεά Άρτεμη, την πλησίασε και θέλοντας να τη γλυτώσει από τον κλοιό των θεών της είπε γελώντας:
«Έλα, Χαρτζάννα ν’ αγωνισθούμε στο τόξο, γιατί οι δικοί μου θα σε τρελάνουνε με τη φλυαρία τους.»
Η Χαρτζάννα γέλασε και ευγενικά απομακρύνθηκε από την αίθουσα με τη θεά του κυνηγιού και βγήκαν στον κήπο. Αρκετοί από τους θεούς βγήκαν μαζί τους για να δουν τις ικανότητες των δυο κοριτσιών.
Η Άρτεμη τοποθέτησε ένα στόχαστρο και από απόσταση 50 μέτρων σημάδεψε με το τόξο της και έστειλε το βέλος της στο κέντρο του κύκλου του στόχαστρου.
Η Χαρτζάννα χειροκρότησε τη θεά για τη θαυμάσια βολή της και μετά πήρε το τόξο της Άρτεμης και ένα βέλος και σημαδεύοντας με πολύ προσοχή έστειλε το βέλος της πάνω στο καρφωμένο βέλος της θεάς σχίζοντας το, στα δύο.
Η Άρτεμη δεν φανταζόταν ότι η Χαρτζάννα θα ήταν τόσο καλή στο τόξο, έτρεξε και τη φίλησε, ενώ όσοι από τους θεούς παρακολουθούσαν ξέσπασαν σε χειροκροτήματα για τη Χαρτζάννα.
Η θεά Άρτεμη, τότε της είπε:
«Βασίλισσα Χαρτζάννα μάλλον πρέπει εσύ να μου δώσεις μαθήματα, δεν έχω ξαναδεί τέτοια βολή. Μπράβο σου κορίτσι μου».
Ο Αυγερινός ήταν ενθουσιασμένος με την επίδοση της Χαρτζάννας στο τόξο και στράφηκε προς τη θεά Άρτεμη και της είπε:
«Θεά Άρτεμη η Ελλάδα συνεχίζει με τα κορίτσια της, την παράδοση που εσύ ξεκίνησες και δόξασες. Αν ζούσαμε σε παλιότερες εποχές είμαι σίγουρος ότι θα την καλούσατε στον Όλυμπο».
Τότε μπήκε στη συζήτηση και ο βασιλιάς των θεών ο Δίας και είπε στον Αυγερινό:
«Έχεις δίκιο, βασιλιά Αυγερινέ. Τώρα πια δεν είμαστε θεοί όπως τότε, τώρα είμαστε σύμβολα. Αλλά και στο δικό μας Όλυμπο εδώ στο Βασίλειο σου, η Βασίλισσα Χαρτζάννα έχει διαρκή πρόσκληση να έλθει μαζί μας σαν ισότιμη για όσο χρόνο θέλει και να μάθει από εμάς πολύτιμα πράγματα που θα την κάνουν να διαφεντεύει τους υπηκόους της, με σοφία και δικαιοσύνη.
«Οι Ολύμπιοι, βασιλιά, μοιάζουν με καθηγητές Πανεπιστήμιου, ο καθένας στην ειδικότητα του. Παρόλο που η Χαρτζάννα είναι Χριστιανή και δεν πιστεύει στον παλαιό δωδεκάθεο, ας μη μας βλέπει σαν θεούς, ας μας βλέπει σαν δάσκαλους».
Η Χαρτζάννα με μεγάλο σεβασμό, ευχαρίστησε το Δία και υποσχέθηκε ότι όταν μπορέσει θα ξανάλθει γιατί ομολογουμένως οι Ολύμπιοι σαν δάσκαλοι είναι αξεπέραστοι.
Μετά απ’ αυτό και αφού είχαν περάσει 8 ώρες από τη στιγμή που μπήκε στο νεραϊδοβασίλειο, στράφηκε προς τον Αυγερινό και τον ρώτησε, αν μπορούσε να επιστρέψει στο κόσμο της και στο δρακόσπιτο της Όχης που είχε δέσει το άλογο της.
Ο Αυγερινός μαζί με τη Χαρτζάννα, χαιρετήσανε τους Ολύμπιους θεούς και πετώντας φτάσανε στο παλάτι του. Εκεί ο βασιλιάς Αυγερινός έδωσε ένα μικρό πάπυρο στη Χαρτζάννα που είχε 4 ξόρκια, ειδικά φτιαγμένα γι’ αυτήν.
Τα ξόρκια ήταν μόνο για τη βασίλισσα Χαρτζάννα, αν τα χρησιμοποιούσε άλλος δεν είχαν ισχύ.
Ο Αυγερινός δίνοντας της τον πάπυρο της είπε:
«Βασίλισσα, αυτά τα ξόρκια είναι ειδικά φτιαγμένα για σένα και όποτε θελήσεις μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποιο νομίζεις για κάθε περίπτωση.
«Πρέπει να σου πω ότι τα ξόρκια αυτά, σε κάνουν ισότιμη με νεράιδα, χωρίς να είσαι στην πραγματικότητα. Για μένα όμως και για τον κόσμο μου δεν είσαι η Βασίλισσα Χαρτζάννα. Είσαι η Βασίλισσα Νεράιδα Χαρτζάννα.
Τα ξόρκια ήταν :
Το Ξόρκι 1: Με αυτό καλείται ο βασιλιάς Αυγερινός.
Το Ξόρκι 2: Με αυτό μπορούσε να πηγαίνει όποτε ήθελε στο Νεραϊδοβασίλειο.
Το Ξόρκι 3: Το ξόρκι αυτό της έδινε τη δυνατότητα να επιστρέψει στον ανθρώπινο κόσμο και μάλιστα σε όποιο σημείο ήθελε.
Το Ξόρκι 4: Την έκανε αόρατη, αυτήν, τα ρούχα της και ότι κρατούσε, ακόμη και το άλογο της και παράλληλα της έδινε τη δυνατότητα να πετάει με πολύ μεγάλη ταχύτητα.
Με τα ξόρκια αυτά η Χαρτζάννα, αν και άνθρωπος, είχε όλες τις δυνατότητες των νεράιδων, το μόνο στο όποιο διέφερε ήταν ότι ήταν θνητή ενώ οι νεράιδες ήταν αθάνατες.
Αμέσως μετά η Χαρτζάννα χαιρέτησε τον αγαπημένο της βασιλιά Αυγερινό και λέγοντας το ξόρκι 3, βρέθηκε ξανά στο δρακόσπιτο της Όχης. Ο ανθρώπινος χρόνος από τη στιγμή που μπήκε στην πόλη των νεράιδων μέχρι που βγήκε ήταν μόλις 8 λεπτά.
Έπρεπε να συναντήσει, ή όχι τον Αυγερινό και απλά να ζητήσει τη γνώμη του για το αν πρέπει να παντρευτεί και αν θα έκανε καλά να παντρευτεί τον Καρυστινό Νικόλα ή κάποιον άρχοντα από άλλη πόλη;
Σε καμία περίπτωση όμως, δεν έπρεπε να δείξει στο νεραϊδοβασιλιά, την αδυναμία που ένοιωθε για το πρόσωπο του.
Έμεινε κλεισμένη στο ιδιαίτερο διαμέρισμα της, στο παλάτι της άυπνη μέχρι την άλλη μέρα το πρωί. Αργότερα, δέχθηκε τους υπηκόους της, που θέλανε να τη δούνε και να συζητήσουν μαζί της, τα προβλήματα τους.
Όλη την ημέρα, τήρησε τα βασιλικά της καθήκοντα κανονικά και το σούρωπο καβάλησε το άλογο της και τράβηξε για το δρακόσπιτο της Όχης. Όταν έφτασε εκεί, έδεσε το άλογο της στην πέτρα που συνήθως το έδενε, έξω από το δρακόσπιτο, μπήκε μέσα και κάθισε πάνω στο βωμό για να σχεδιάσει και πάλι τη συνομιλία της με τον Αυγερινό.
Όσο τα μελέταγε στο μυαλό της, κατέληξε στην απόφαση να μην αναφέρει καθόλου τον προβληματισμό της, στο νεραϊδοβασιλιά για την επιλογή του συζύγου της, τουλάχιστον προς το παρόν. Σκέφθηκε πως η επιλογή συζύγου ήταν ένα εντελώς προσωπικό της θέμα και στο κάτω κάτω δεν ήθελε να δείξει την αδυναμία της στο πρόσωπο του Αυγερινού, που όπως είπε και η Ελβίρα δεν ήταν άνθρωπος, αλλά ήταν μια σκιά.
Προς στιγμή σκέφθηκε να φύγει, άλλα μια δεύτερη σκέψη την έκανε να σταθεί και να πάρει την απόφαση να καλέσει το βασιλιά Αυγερινό και να του ζητήσει να δει το βασίλειο του.
Δεν ήταν και πολύ σίγουρη αν ο Νεραϊδοβασιλιάς θα της το επέτρεπε, αλλά μιας και είχε φτάσει μέχρι εκεί, ας του το ζητούσε, γιατί δεν ήταν εύκολο μια θνητή να μπει στο κόσμο των πνευμάτων και σκιών ενόσω ήταν ζωντανή. Από την άλλη πλευρά, σαν νέα κοπέλα, ήθελε να ξαναδεί τον όμορφο βασιλιά.
Χωρίς άλλο λοιπόν, στράφηκε προς την ανατολή – έτσι είχε κάνει και την πρώτη φορά, γιατί έτσι την είχε συμβουλεύσει η Ελβίρα – και είπε το ξόρκι με το οποίο καλούσε τον Αυγερινό. Σε λιγότερο από 3 λεπτά ο βασιλιάς Αυγερινός εμφανίστηκε δίπλα της χωρίς σύννεφο, φωτοστέφανο και ήχο σάλπιγγας, απλά ανθρώπινος και όπως πάντα πολύ όμορφος.
Ο Αυγερινός, υποκλίθηκε ευγενικά μπροστά στη Χαρτζάννα και της φίλησε το χέρι. Η Χαρτζάννα ανταπέδωσε με χάρη την υπόκλιση χωρίς να κοιτάζει στο πάτωμα, που σημαίνει υποτέλεια, αλλά τον κοίταξε κατά πρόσωπο, που σημαίνει ισοτιμία.
Ο Αυγερινός έδειξε ότι χάρηκε, με την παρουσία της Χαρτζάννας και τη ρώτησε ευγενικά, σε τι μπορούσε να βοηθήσει.
Η βασίλισσα Χαρτζάννα χωρίς περιστροφές, τον ρώτησε:
«Βασιλιά Αυγερινέ, κατ’ αρχήν σου ζητώ συγγνώμη για την ενόχληση που σου κάνω με την ερώτηση μου, αλλά είμαι περίεργη να μάθω πως είναι το βασίλειο σου. Φυσικά εσύ στην προηγούμενη συνάντηση μας, μου έκανες αναλυτική περιγραφή, αλλά εγώ καίγομαι από την επιθυμία να τα δω με τα ίδια μου τα μάτια.
«Ήθελα όμως να σου πω, πως αν αυτό δεν γίνεται, για λόγους που δεν χρειάζεται να μου αναλύσεις, δεν θα σου θυμώσω, μου φτάνει που μου έκανες την τιμή να έλθεις και είχα μια ακόμη ευκαιρία να σε δω στην ανθρώπινη παρουσία σου. Να δω τον πιο όμορφο άνδρα του κόσμου».
Η Χαρτζάννα ήταν τόσο χαριτωμένη, όταν έλεγε τις λέξεις αυτές, που οποιοσδήποτε άνδρας, άνθρωπος ή πνεύμα, θα ήταν δύσκολο να της αρνηθεί. Ο βασιλιάς του νεραϊδόκοσμου, χαμογέλασε και δεν έκρυβε την ευχαρίστηση του, στα λόγια, της τόσο όμορφης θνητής, που έβλεπε μπροστά του.
«Σε σένα βασίλισσα Χαρτζάννα, θα επιτρέψω να επισκεφθείς το βασίλειο μου, αλλά πρέπει να γνωρίζεις, ότι ο χρόνος ο δικός σου στη γη δεν έχει καμία σχέση με το χρόνο που θα παραμείνεις στο δικό μας κόσμο. Συγκεκριμένα μια ώρα παραμονής σου, στο βασίλειο μου, θ’ αντιστοιχεί για ένα λεπτό ανθρώπινου χρόνου.
«Η παρουσία σου, στον κόσμο μας, δεν θα σου δημιουργήσει κανένα πρόβλημα, μιας και ότι θα βλέπεις και θ’ ακούς, για σένα θα είναι σαν να είσαι στη γη. Φυσικά, κανείς άλλος θνητός δεν θα μπορούσε να σε δει στο βασίλειο μου, γιατί και το βασίλειο και όσοι κατοικούν εκεί είναι αόρατοι, για τους θνητούς, αφού είναι πνεύματα, όπως πνεύμα θα είσαι και εσύ όσο θα μείνεις στο κόσμο μας.
«Όταν μου πεις, ότι θέλεις να γυρίσεις στον ανθρώπινο κόσμο, θα σου μάθω εγώ ένα ξόρκι και θα βρεθείς εκεί που ήσουν ή μπορείς να προσδιορίσεις οποιοδήποτε άλλο γήινο τόπο στον οποίο θέλεις να γίνεις και πάλι άνθρωπος».
Η βασίλισσα Χαρτζάννα συμφώνησε, χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Τότε ο Αυγερινός με το αριστερό του χέρι έπιασε το δεξί χέρι της Χαρτζάννας και με το δεξί του χέρι, έκανε μια χαρακτηριστική κίνηση και εξαφανίσθηκαν και οι δύο από το δρακόσπιτο.
Σε χρόνο που δεν μπορούσε να είναι περισσότερο από ένα λεπτό βρέθηκε μπροστά σε μια καταπράσινη πολιτεία, με φανταχτερά σπίτια και λουλουδιασμένους κήπους, ενώ ένας παράξενος ήλιος φώτιζε ολόκληρη την πόλη και ακουγόταν μια απαλή μουσική, δίνοντας την αίσθηση μιας πρωτόγνωρης γαλήνης.
Ο ουρανός δεν είχε καθόλου σύννεφα και η πολιτεία εκτός ενός και μόνο λόφου, ήταν τελείως επίπεδη, γεμάτη πάρκα και λουλούδια.
Ο λόφος που ήταν άμεσα ευδιάκριτος, είχε στην κορυφή του ένα μεγάλο γυάλινο λαμπερό παλάτι . Αυτό ήταν το παλάτι του βασιλιά Αυγερινού.
Ο Αυγερινός οδήγησε τη Χαρτζάννα, στο παλάτι, όχι περπατώντας, αλλά σαν να πέταγαν και οι δύο και έφτασαν στο παλάτι. Εκεί τους υποδέχτηκαν πανέμορφες νεράιδες και ωραίοι νεράιδοι, που αποτελούσαν το προσωπικό του παλατιού.
Η Χαρτζάννα δεν μπορούσε να πιστέψει, ότι είναι δυνατόν να υπάρχει ένας τέτοιος κόσμος με όλους τους κατοίκους νέους και όμορφους και για το παλάτι ένα τέτοιο αστραφτερό λαμπερό οικοδόμημα.
Ο Αυγερινός της είπε, γελώντας..
«Εμείς εδώ βασίλισσα, δεν έχουμε ανάγκη από τροφές και ύπνο, γιατί είμαστε πνεύματα, γι’ αυτό, δεν μπορούμε να σε κεράσουμε κάτι, όπως κάνετε εσείς οι άνθρωποι, και όσο είσαι μαζί μας, όπως σου είπα, θα είσαι και εσύ πνεύμα και δεν θα έχεις ανάγκη από τροφή και ύπνο. Αυτά θα σου είναι απαραίτητα όταν γυρίσεις στον κόσμο σου.
«Ακόμη πρέπει να γνωρίζεις, ότι εμείς δεν έχουμε εποχές, για μας πάντα είναι καλοκαίρι».
Ο Αυγερινός βάδισε στην αίθουσα του θρόνου και κάθισε στο θρόνο του και στο διπλανό κάθισμα έβαλε τη Χαρτζάννα να καθίσει.
Το παλάτι είχε τεράστια παράθυρα και από τα ανοίγματα τους η βασίλισσα μπορούσε να βλέπει όλη τη Νεραϊδοπολιτεία.
Η βασίλισσα Χαρτζάννα τόλμησε να ρωτήσει, που είναι η γυναίκα του Αυγερινού;
Ο Αυγερινός γέλασε και πάλι και είπε στη Χαρτζάννα ..
«Εμείς εδώ βασίλισσα μου, δεν έχουμε οικογένειες με την έννοια που έχετε εσείς. Οι κάτοικοι του βασιλείου μας, όποιος θέλει, άνδρας ή γυναίκα μπορεί να ζευγαρώνει με το άλλο φύλο, αρκεί και οι δύο να το θέλουν. Αν όμως θέλουν να αποκτήσουν παιδιά, τότε μένουν μαζί στο ίδιο σπίτι, μέχρι να γεννηθούν τα παιδιά και μετά αν θέλουν, τα παραδίνουν στο βρεφοκομείο ή παιδοκομείο της πολιτείας. «Σε κάθε περίπτωση τα παιδιά στα 18 χρόνια τους, αποδεσμεύονται από τους γονείς τους και ζουν ελεύθερα. Στην περίπτωση που κάποιο παιδί, δεν κρίνεται κατάλληλο για να γίνει μέλος του Νεραϊδόκοσμου, εξαφανίζεται και δεν είναι πλέον πνεύμα, δηλαδή νεράιδα ή νεράιδος.
Και ο Αυγερινός συνέχισε …
«Εγώ σύζυγο, βασίλισσα μου, δεν έχω, μπορώ όμως να διαλέγω μια οποιαδήποτε νεράιδα εκτός από αυτές που περιμένουν παιδί και να την έχω σύντροφο για όσο καιρό θέλω. Αν όμως εγώ ή αυτή, θέλουμε να πάμε μ’ ένα τρίτο άτομο, δεν έχουμε καμία δυσκολία και δεν παραβαίνουμε κανένα νόμο.
«Νόμο παραβαίνουν όσοι προσπαθούν να πάνε με το άλλο φύλο παρά τη θέληση του. Στην περίπτωση αυτή, ο νόμος είναι αυστηρός και ο παραβάτης φυλακίζεται για έναν ολόκληρο χρόνο. Για όσο χρόνο είναι φυλακή, ο παραβάτης, άνδρας ή γυναίκα, χάνει τα περισσότερα προνόμια που του δίνει η νεραϊδοσύνη μέχρι να περάσει ο χρόνος φυλάκισης του.
«Πολλές φορές οι φυλακισμένοι ζητούν χάρη από τους Διαλεχτούς ή από τον ίδιο το Βασιλιά και αν εγκριθεί, βγαίνουν από τη φυλακή πριν ολοκληρωθεί ο χρόνος της ποινής τους και είναι ελεύθεροι όπως πριν».
Στη Χαρτζάννα που φυσικά ήταν άνθρωπος, δεν της άρεσε και τόσο πολύ η ελευθερία του έρωτα, γιατί είχε συνδυάσει, τον έρωτα με το συναίσθημα και την αγάπη και όχι τον έρωτα για την ερωτική πράξη του ζευγαρώματος. Δεν είπε τίποτα στον Αυγερινό, αλλά εκείνος το κατάλαβε και γελώντας της είπε:
«Εμείς δεν αποκλείουμε τη δυνατότητα σ’ έναν άνδρα ή μια γυναίκα να αγαπάει ένα πρόσωπο από το άλλο φύλο, αλλά αν του αρέσει κάποιο τρίτο άτομο, δεν είναι κακό να πάει μαζί του. Σε καμία περίπτωση δεν θα το χαρακτηρίσουμε αμαρτία.
«Πρέπει να σου πω, ότι οι νεράιδες και οι νεράιδοι σπάνια ζευγαρώνουν με τα άλλα όντα που φιλοξενούνται στο βασίλειο μας, όπως αρχαίους θεούς ή ημίθεους ήρωες, ή ξωτικά ή δράκους κλπ. Αν όμως τύχει να ζευγαρώσουν και κάνουν παιδί, το παιδί δύσκολα γίνεται αποδεκτό από τους Διαλεχτούς γιατί κατά πάσα πιθανότητα θα είναι τέρας».
«Δεν είμαστε ρατσιστές, άλλα φροντίζουμε να διατηρούμε τα προνόμια που έχουμε σαν νεράιδες και νεράιδοι .
«Βασιλιάς στο δικό μας Βασίλειο, γίνεται μόνο από το νεραϊδόκοσμο. Όταν λέμε Νεραϊδόκοσμο, εμείς οι Έλληνες, εννοούμε τις νεράιδες και τους νεράιδους της Ελλάδας. Σε άλλες χώρες, υπάρχουν άλλα νεραϊδοβασίλεια, με άλλους νόμους προσαρμοσμένους στις τοπικές ιδιαιτερότητες. Σε γενικές γραμμές όμως ισχύουν τα ίδια πράγματα».
Η Χαρτζάννα έμεινε λίγο αμίλητη και αμέσως μετά είπε:
«Η αλήθεια είναι βασιλιά Αυγερινέ, ότι δεν συμφωνώ πολύ με το σύστημα που εφαρμόζετε, σχετικά με τις σχέσεις των δύο φύλων, αλλά αυτό ίσως να βγαίνει από την ανθρώπινη φύση μου και τα ήθη και έθιμα, με τα οποία έχω μεγαλώσει.
«Αλλά δεν χρειάζεται να διαφωνούμε για τέτοια πράγματα, εγώ δεν ήλθα εδώ για να κάνω κριτική στα ήθη σας και γενικότερα στο Βασίλειο σας, αλλά να δω και να πλουτίσω τις γνώσεις μου.
«Τώρα όμως, αφού μπορώ να «πετάω», θα ήθελα με τη βοήθεια ενός υπηκόου σου να επισκεφθώ και να δω από κοντά την πολιτεία σου και φυσικά σαν Ελληνίδα θα ήθελα να με πάτε να συναντήσω τους αρχαίους Έλληνες θεούς».
«Βασίλισσα Χαρτζάννα, εγώ ο ίδιος θα σε ξεναγήσω στο Βασίλειο μου και φυσικά θα σε πάω στο μέρος που κατοικούν οι Ολύμπιοι θεοί. Οι θεοί αυτοί βασίλισσα μου, υπήρξαν δημιουργήματα της φαντασίας των προγόνων μας, που τελικά απέκτησαν υπόσταση και κυριάρχησαν στον Ελληνικό χώρο, για περισσότερα από 2000 χρόνια.
«Η φαντασία των προγόνων μας, έφτιαξε τους θεούς αυτούς, με τεράστιες δυνατότητες και υπεράνθρωπες δυνάμεις, αλλά όμως τους έδωσε όλα τα πάθη και τις ανθρώπινες αδυναμίες στις σχέσεις μεταξύ τους και στις σχέσεις μεταξύ θεών και ανθρώπων.
«Δεν πρέπει όμως να τους περιφρονούμε και να τους φερόμαστε με απαξίωση, γιατί στην περίοδο που ήσαν θεοί, υπήρξαν μεγάλες προσωπικότητες και βασιλιάδες. Οι Ολύμπιοι θεοί κυριαρχούσαν όταν ο Σωκράτης, δίδασκε στην Αθήνα ή ο Περικλής έκανε το χρυσό αιώνα της Αθήνας και ο Αλέξανδρος κατέκτησε περισσότερο από το μισό τότε γνωστό κόσμο και δεν υποδούλωσε τους κατακτημένους άλλα φρόντισε να τους μορφώσει και να τους εκπολιτίσει.
«Σε Ολύμπιους θεούς πίστευαν και οι Ρωμαίοι όταν δημιούργησαν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ακόμη και ο Χριστός γεννήθηκε όταν βασίλευαν οι θεοί του Ολύμπου.
«Σε παρακαλώ βασίλισσα, όταν θα τους συναντήσεις να τους φερθείς με σεβασμό, ανεξάρτητα αν τώρα είναι μόνο ανάμνηση.
Η Χαρτζάννα το υποσχέθηκε στον Αυγερινό και αυτός της είπε:
«Ξεκινάμε βασίλισσα, έλα δίπλα μου και πάμε να δούμε τους Έλληνες θεούς που φιλοξενώ στον κόσμο των πνευμάτων του δικού μου βασιλείου».
Η Χαρτζάννα εκείνη τη στιγμή, ένοιωσε την αίσθηση που έχουν μόνο τα πουλιά όταν καταφέρνουν να πετούν ανάμεσα γη και ουρανού. Πραγματικά για την εποχή της, ήταν κάτι το εντελώς πρωτόγνωρο.
Ο Αυγερινός την πήγε πάνω από τα περισσότερα σημαντικά σημεία της πολιτείας του και δεν κουραζότανε να τις εξηγεί τα πάντα, ενώ υπήρξαν πολλά σημεία στα οποία κατέβηκαν για να δούνε από κοντά τα αξιοθέατα.
Οι νεράιδες και οι νεράιδοι χαιρετούσαν με σεβασμό το βασιλιά τους και την υψηλή καλεσμένη του και η Χαρτζάννα ανταπέδιδε με περίσσεια χάρη το χαιρετισμό.
Η Χαρτζάννα δεν δίστασε να διατυπώσει στον Αυγερινό, μια απορία που είχε από την πρώτη στιγμή που ήλθε στο μαγικό κόσμο των πνευμάτων.
«Βασιλιά μου, εσείς σαν πνεύματα δεν έχετε ανάγκη από τροφή, το νερό που υπάρχει στην πόλη σας , τι το θέλετε»;
Ο Αυγερινός της απάντησε αμέσως:
«Είναι σωστή η απορία σου βασίλισσα, αλλά το νερό είναι πολύτιμο αγαθό της φύσης και εμείς δεν το βλέπουμε σαν ποτό, αλλά σαν απαραίτητο στοιχείο του περιβάλλοντος. Για το λόγο αυτό το έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση».
Και το ιπτάμενο ταξίδι συνεχιζόταν με τον Αυγερινό να προσπαθεί να δείξει και να εξηγήσει τα πάντα στη Χαρτζάννα που δεν σταμάταγε να τον ρωτάει για ό,τι της έκανε εντύπωση.
Είχαν περάσει περίπου 4 ώρες από τη στιγμή που ήλθε η Χαρτζάννα στο Βασίλειο του Αυγερινού, όταν ο Αυγερινός της είπε:
«Πάμε τώρα Χαρτζάννα να συναντήσουμε τους Ολύμπιους θεούς. Πρόσεξε όμως μη θυμώσεις, αν κάποιος ή κάποια θεά σου μιλήσουν λίγο άπρεπα. Βλέπεις δεν μπορούν ακόμη να ξεχάσουν τι δύναμη που είχαν κάποτε. Τέλος μη παρεξηγήσεις, αν κάποιος θεός σε φλερτάρει, βλέπεις μερικά πράγματα δεν ξεχνιόνται εύκολα ...».
Σ’ ελάχιστο χρόνο φτάσανε σε μια γειτονιά που δεν φαινόταν από την αρχή ότι αποτελούσε τμήμα της νεραϊδούπολης. Εκεί η ατμόσφαιρα ήταν λίγο διαφορετική. Ο Αυγερινός είχε φροντίσει η γειτονιά αυτή, να μοιάζει πολύ με το βουνό Όλυμπος, φυσικά σε μικρογραφία.
Στην κορυφή του βουνού υπήρχε το παλάτι του Δία. Στη μεγάλη αίθουσα του θρόνου, ήταν δυο θρόνοι για το Δία και την Ήρα και ένα τεράστιο μαρμάρινο τραπέζι γύρω από το οποίο υπήρχαν αρκετά καθίσματα για τους υπόλοιπους θεούς και ημίθεους.
Όταν ο Αυγερινός και η Χαρτζάννα, μπήκαν στην αίθουσα του θρόνου αντιμετώπισαν μια μικρή παγωμάρα από το Δια και από τους άλλους θεούς, πράγμα που δικαιολογείται από το γεγονός ότι οι κυρίαρχοι του Ολύμπου ήταν κατά κάποιο τρόπο «υπήκοοι» ενός βασιλιά που δεν τον ανεγνώριζαν καν για θεό.
Ο Αυγερινός το ήξερε αυτό, αλλά δεν τους φερόταν άσχημα και έκανε πως δεν καταλάβαινε. Στις περιπτώσεις όμως που έπρεπε να διατηρήσει το κύρος του και την ισορροπία στους υπηκόους του, δεν σήκωνε αστεία.
Ο Αυγερινός απευθυνόμενος προς το Δία του είπε:
«Βασιλιά των θεών η επίσκεψη μου σήμερα, έχει σκοπό να σας γνωρίσει μια σύγχρονη σημαντική Ελληνίδα βασίλισσα, τη Βασίλισσα της Καρύστου Χαρτζάννα. Η Βασίλισσα Χαρτζάννα, είναι μια πανέμορφη και σοφή κοπέλα που είναι σπουδαία στη χρήση των όπλων και συγχρόνως έχει την αγάπη των υπηκόων της.
«Η Βασίλισσα είναι άνθρωπος και μου ζήτησε την άδεια να μας επισκεφθεί στο δικό μας βασίλειο και ήθελε πολύ να σας γνωρίσει, διότι σαν Ελληνίδα σας έχει σε μεγάλη εκτίμηση και παραδέχεται ότι για 2000 χρόνια που σας λάτρευαν σαν θεούς η Ελλάδα, μεγαλούργησε».
Τα λόγια αυτά, λειτούργησαν σαν καταλύτης και τότε όλοι οι θεοί άνδρες και γυναίκες σηκώθηκαν και καλωσόρισαν τη Χαρτζάννα.
Η Χαρτζάννα τήρησε «το πρωτόκολλο» και υποκλίθηκε στο Δια και την Ήρα οι οποίοι έσκυψαν και τη φίλησαν. Αμέσως μετά χαιρέτησε τον Ποσειδώνα και την Αθηνά και τους υπόλοιπους θεούς. Εκεί που έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον ήταν όταν πλησίασε να χαιρετήσει την Άρτεμη και μάλιστα της είπε:
«Θέα Άρτεμη, σας έχω σε μεγάλη εκτίμηση και θα ήθελα κάποια στιγμή να μιλήσουμε και να μου πείτε μερικά μυστικά του κυνηγιού, γιατί λατρεύω το κυνήγι και πιστεύω ότι χειρίζομαι καλά το τόξο και το δόρυ».
Η Άρτεμη τότε της είπε:
«Βασίλισσα πριν φύγεις από το νεραϊδοβασίλειο, πιστεύω ο βασιλιάς Αυγερινός να μου επιτρέψει ν’ αγωνισθώ μαζί σου στο τόξο».
Τότε ο Αυγερινός είπε στην Άρτεμη:
«Θεά μου, όταν η βασίλισσα Χαρτζάννα τελειώσει τις γνωριμίες της με τους Ολύμπιους συναδέλφους σου, τότε μπορείτε να βγείτε στον κήπο και να ρίξετε τόξο. Είναι μια ευκαιρία για τη βασίλισσα να δει από κοντά τη μεγαλύτερη τοξότρια όλων των εποχών και να πάρει μαθήματα από σένα».
Η Χαρτζάννα μίλησε με κάθε ένα θεό ιδιαίτερα και έχοντας πάρει κλασσική παιδεία από τους δασκάλους της, γνώριζε για τον καθένα που ήταν αρμόδιος και είχε κάτι να ρωτήσει για τις ικανότητες του.
Στη θεά Αθηνά, έδειξε μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό, ιδιαίτερα για τη σοφία της, ενώ στη θεά Αφροδίτη εξέφρασε το θαυμασμό της για την ομορφιά και την ακατανίκητη γοητεία της.
Όχι μόνο στους θεούς, αλλά και στους ήρωες ημίθεους η Χαρτζάννα είχε να πει μια καλή κουβέντα. Ιδιαίτερα στον Ηρακλή του είπε ότι κάθε Ελληνόπουλο θα ήθελε να του μοιάσει. Οι θεοί και οι ημίθεοι ήρωες ήταν ενθουσιασμένοι μαζί της και όση ώρα ήταν κοντά τους η Χαρτζάννα, τη γέμισαν με φιλοφρονήσεις.
Ο Αυγερινός ήταν πολύ ευχαριστημένος με το φέρσιμο της Χαρτζάννας, η οποία παρόλο που ήταν μικρή κοπέλα, ήξερε να σταθεί οπουδήποτε και να αντιμετωπίσει όλες τις καταστάσεις με αξιοπρέπεια, χωρίς να προσβάλει κανένα.
Κάποια στιγμή η θεά Άρτεμη, την πλησίασε και θέλοντας να τη γλυτώσει από τον κλοιό των θεών της είπε γελώντας:
«Έλα, Χαρτζάννα ν’ αγωνισθούμε στο τόξο, γιατί οι δικοί μου θα σε τρελάνουνε με τη φλυαρία τους.»
Η Χαρτζάννα γέλασε και ευγενικά απομακρύνθηκε από την αίθουσα με τη θεά του κυνηγιού και βγήκαν στον κήπο. Αρκετοί από τους θεούς βγήκαν μαζί τους για να δουν τις ικανότητες των δυο κοριτσιών.
Η Άρτεμη τοποθέτησε ένα στόχαστρο και από απόσταση 50 μέτρων σημάδεψε με το τόξο της και έστειλε το βέλος της στο κέντρο του κύκλου του στόχαστρου.
Η Χαρτζάννα χειροκρότησε τη θεά για τη θαυμάσια βολή της και μετά πήρε το τόξο της Άρτεμης και ένα βέλος και σημαδεύοντας με πολύ προσοχή έστειλε το βέλος της πάνω στο καρφωμένο βέλος της θεάς σχίζοντας το, στα δύο.
Η Άρτεμη δεν φανταζόταν ότι η Χαρτζάννα θα ήταν τόσο καλή στο τόξο, έτρεξε και τη φίλησε, ενώ όσοι από τους θεούς παρακολουθούσαν ξέσπασαν σε χειροκροτήματα για τη Χαρτζάννα.
Η θεά Άρτεμη, τότε της είπε:
«Βασίλισσα Χαρτζάννα μάλλον πρέπει εσύ να μου δώσεις μαθήματα, δεν έχω ξαναδεί τέτοια βολή. Μπράβο σου κορίτσι μου».
Ο Αυγερινός ήταν ενθουσιασμένος με την επίδοση της Χαρτζάννας στο τόξο και στράφηκε προς τη θεά Άρτεμη και της είπε:
«Θεά Άρτεμη η Ελλάδα συνεχίζει με τα κορίτσια της, την παράδοση που εσύ ξεκίνησες και δόξασες. Αν ζούσαμε σε παλιότερες εποχές είμαι σίγουρος ότι θα την καλούσατε στον Όλυμπο».
Τότε μπήκε στη συζήτηση και ο βασιλιάς των θεών ο Δίας και είπε στον Αυγερινό:
«Έχεις δίκιο, βασιλιά Αυγερινέ. Τώρα πια δεν είμαστε θεοί όπως τότε, τώρα είμαστε σύμβολα. Αλλά και στο δικό μας Όλυμπο εδώ στο Βασίλειο σου, η Βασίλισσα Χαρτζάννα έχει διαρκή πρόσκληση να έλθει μαζί μας σαν ισότιμη για όσο χρόνο θέλει και να μάθει από εμάς πολύτιμα πράγματα που θα την κάνουν να διαφεντεύει τους υπηκόους της, με σοφία και δικαιοσύνη.
«Οι Ολύμπιοι, βασιλιά, μοιάζουν με καθηγητές Πανεπιστήμιου, ο καθένας στην ειδικότητα του. Παρόλο που η Χαρτζάννα είναι Χριστιανή και δεν πιστεύει στον παλαιό δωδεκάθεο, ας μη μας βλέπει σαν θεούς, ας μας βλέπει σαν δάσκαλους».
Η Χαρτζάννα με μεγάλο σεβασμό, ευχαρίστησε το Δία και υποσχέθηκε ότι όταν μπορέσει θα ξανάλθει γιατί ομολογουμένως οι Ολύμπιοι σαν δάσκαλοι είναι αξεπέραστοι.
Μετά απ’ αυτό και αφού είχαν περάσει 8 ώρες από τη στιγμή που μπήκε στο νεραϊδοβασίλειο, στράφηκε προς τον Αυγερινό και τον ρώτησε, αν μπορούσε να επιστρέψει στο κόσμο της και στο δρακόσπιτο της Όχης που είχε δέσει το άλογο της.
Ο Αυγερινός μαζί με τη Χαρτζάννα, χαιρετήσανε τους Ολύμπιους θεούς και πετώντας φτάσανε στο παλάτι του. Εκεί ο βασιλιάς Αυγερινός έδωσε ένα μικρό πάπυρο στη Χαρτζάννα που είχε 4 ξόρκια, ειδικά φτιαγμένα γι’ αυτήν.
Τα ξόρκια ήταν μόνο για τη βασίλισσα Χαρτζάννα, αν τα χρησιμοποιούσε άλλος δεν είχαν ισχύ.
Ο Αυγερινός δίνοντας της τον πάπυρο της είπε:
«Βασίλισσα, αυτά τα ξόρκια είναι ειδικά φτιαγμένα για σένα και όποτε θελήσεις μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποιο νομίζεις για κάθε περίπτωση.
«Πρέπει να σου πω ότι τα ξόρκια αυτά, σε κάνουν ισότιμη με νεράιδα, χωρίς να είσαι στην πραγματικότητα. Για μένα όμως και για τον κόσμο μου δεν είσαι η Βασίλισσα Χαρτζάννα. Είσαι η Βασίλισσα Νεράιδα Χαρτζάννα.
Τα ξόρκια ήταν :
Το Ξόρκι 1: Με αυτό καλείται ο βασιλιάς Αυγερινός.
Το Ξόρκι 2: Με αυτό μπορούσε να πηγαίνει όποτε ήθελε στο Νεραϊδοβασίλειο.
Το Ξόρκι 3: Το ξόρκι αυτό της έδινε τη δυνατότητα να επιστρέψει στον ανθρώπινο κόσμο και μάλιστα σε όποιο σημείο ήθελε.
Το Ξόρκι 4: Την έκανε αόρατη, αυτήν, τα ρούχα της και ότι κρατούσε, ακόμη και το άλογο της και παράλληλα της έδινε τη δυνατότητα να πετάει με πολύ μεγάλη ταχύτητα.
Με τα ξόρκια αυτά η Χαρτζάννα, αν και άνθρωπος, είχε όλες τις δυνατότητες των νεράιδων, το μόνο στο όποιο διέφερε ήταν ότι ήταν θνητή ενώ οι νεράιδες ήταν αθάνατες.
Αμέσως μετά η Χαρτζάννα χαιρέτησε τον αγαπημένο της βασιλιά Αυγερινό και λέγοντας το ξόρκι 3, βρέθηκε ξανά στο δρακόσπιτο της Όχης. Ο ανθρώπινος χρόνος από τη στιγμή που μπήκε στην πόλη των νεράιδων μέχρι που βγήκε ήταν μόλις 8 λεπτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου